De Copierwoning, Bosch en Duin

Omschrijving

Wie aan komt rijden bij de Copierwoning in Zeist, in 1955 ontworpen door Gerrit Rietveld voor glaskunstenaar Andries Copier, ziet de nieuwe aanbouw amper. Maar schijn bedriegt: door een slim ontwerp van Jevanhet Architectuur is de bescheiden woning veranderd in een riante villa.De woning is een gemeentelijk monument. Dat betekende dat de oude woning intact moest blijven en het nieuwe deel op zichzelf moest staan.

De aanbouw is zo gepositioneerd dat deze vanaf de weg amper te zien is. Pas wie de woning nadert en de tuin inloopt, ziet de extra ruimte die is gecreëerd. De aanbouw is uitgevoerd in  baksteen en met veel glas, gevat in slanke aluminium kozijnen. Door het vele glas wordt het perceel van 7000m2 in een bosrijke omgeving ten volle benut.

Het doel was om binnen en buiten in elkaar over te laten lopen. Dit is vooral duidelijk voelbaar bij de dubbele trap aan de zijkant van het huis, tevens de favoriete plek van de bewoners. Door aan beide kanten van de hoge glaspui een trap te plaatsen, vervaagt hier de grens tussen huis en tuin.”

De glazen gevel bij de dubbele trap is tevens bijzonder vanwege de hoogte. Onderaan de trap heeft de pui de langst mogelijke lengte zonder dat er horizontale profielen aan te pas hoefden te komen. De grens tussen binnen en buiten is ook op andere plaatsen vaag door de grote glasoppervlakken en smalle aluminium kozijnen. Met name het uitzicht vanuit de leefkeuken is imposant: hier bieden de vele ramen een uitzicht van 180 graden op de omgeving.

Vanaf de oude woning wordt het nieuwe gedeelte betreden via een glazen corridor. Deze is uitgevoerd met oog voor detail. Aan de voorkant van de aanbouw zit ook een grote raampartij. Deze lijkt van binnenuit oneindig ver naar boven door te lopen. Aan de buitenkant liggen de kozijnen van deze pui vlak in de gevel, omdat de kozijnen in het Rietveldhuis ook gelijk liggen met het metselwerk. Het feit dat er maar beperkt bijgebouwd mocht worden, werd opgelost door de woning helemaal te onderkelderen. Doordat de woning op een duin ligt, konden ook in de kelder op veel plekken puien worden gemaakt. De woning is nu zowel op de begane grond als in de kelder volledig open naar de tuin toe.

Ook het interieur van de woning is tot in details doordacht. Zo lopen de tegels in het huis buiten door. De tegels lijken ook door te lopen onder de glazen wand van de badkamer door. De deuren in huis liggen vlak in de muren en hebben inwendige scharnieren. De plinten zitten niet op de vloer maar in de muur, die egaal met de plint is gestuukt. Verder werd er slim gespeeld met de verlichting: die werd zo geplaatst dat je ’s avonds van binnen een goed uitzicht naar buiten hebt, maar van buiten niet gemakkelijk naar binnen kunt kijken. Wel prettig met al dat glas, vinden de bewoners.

Omdat veel glas ook veel zon betekent, werden er zonweringen verstopt in het houtwerk aan de zijkant van de grote glazen schuifpui. Daarnaast zorgt de liggende u-vorm aan de achterkant van het gebouw voor zonwering. Boven het terras zijn bovendien houten panelen aangebracht die in zo’n hoek staan dat ze op het heetst van de dag de zon blokkeren. Natuurlijk mocht een knipoog naar Rietveld niet ontbreken. Van Hettema: “Daarom heeft de nieuwe aanbouw op twee plekken een open hoek, net zoals het Rietveld-Schröderhuis in Utrecht.”